Time and again, people with Down syndrome are almost automatically judged as less capable or ‘classified’ based on outdated stereotypes. This leads to the assumption that they are inherently unable to function within our usual frameworks, making participation virtually impossible. This is a clear example of discrimination. Their mothers (or parents) are often deeply involved in efforts to change this situation.

Keer op keer worden mensen met Downsyndroom min of meer vanzelfsprekend beoordeeld als minder capabel of ‘ingeschaald’ via achterhaalde stereotypen. Dit leidt ertoe dat mensen veronderstellen dat zij van nature niet in staat zijn om te functioneren binnen onze gebruikelijke kaders, waardoor meedoen vrijwel onmogelijk wordt. Dit is een duidelijk voorbeeld van discriminatie. Hun moeders (of ouders) zijn vaak sterk betrokken bij pogingen om deze situatie te veranderen.